Al eerder schreef ik over het belang van het bijhouden van een chain of custody en het voorkomen van contaminatie.
Het is belangrijk om een goede registratie bij te houden, waarmee kan worden aangetoond dat het sporenmateriaal zijn integriteit behouden heeft.
Alle betrokkenen hebben daar een rol en een verantwoordelijkheid in.
Vanaf het moment dat een materiaal geclassificeerd wordt als sporenmateriaal, moet een chain of custody (en chain of evidence) worden bijgehouden.
In forensisch onderzoek hebben alle partijen hun eigen rol (bijvoorbeeld het transporteren van materiaal van de ene naar de andere locatie, of het uitvoeren van een onderzoek). Het bewaren van de chain of custody en de chain of evidence loopt echter als een rode draad langs al deze partijen.
Pas wanneer iedere partij en iedere betrokkene nauwkeurig zijn betrokkenheid en de uitgevoerde handelingen registreert, is de draad sluitend en de chain of custody volledig.
Hoe meer partijen betrokken worden bij een onderzoekstraject, hoe groter de kans dat ergens een gat ontstaat of dat partijen verschillende procedures hanteren bij het bewaren van de chain of custody & evidence.
Dat een chain of custody op verschillende wijzen of verschillende formulieren wordt geregistreerd, hoeft niet erg te zijn, zolang er maar een sluitende registratie blijft bestaan.
De afzonderlijke registraties moeten naadloos op elkaar aansluiten.
Samenwerking en eigen verantwoordelijkheid zijn hierbij essentieel. Wanneer iedere partij bij acceptatie van een sporenmateriaal nagaat of de chains tot op dat moment volledig zijn, vindt er voortdurende controle plaats.
De chain of custody eindigt voor één partij pas wanneer een andere partij het materiaal heeft geaccepteerd. De chain of custody begint op het moment van acceptatie.
In een volledige registratie zal iedere overdracht dus minimaal één, maar vaak ook twee keer geregistreerd staan. De ene partij registreert het overdragen aan partij twee, en de tweede partij registreert het overnemen van partij één.
Het belang van een gedegen registratie van de chain of custody en chain of evidence kan niet genoeg benadrukt worden.
Wanneer een materiaal enige tijd niet onder controle van een verantwoordelijke heeft gestaan, of wanneer een handeling is uitgevoerd met een materiaal die niet is geregistreerd, ontstaat er twijfel over de integriteit van het sporenmateriaal.
En op dat moment ontstaat ook twijfel over de (bewijs)waarde van verkregen onderzoeksresultaten.
In het ergste geval kan het materiaal niet meer als bewijsmiddel dienen en is het gehele onderzoekstraject (en de investering daarin) voor niets geweest.
Wie is er nou eigenlijk verantwoordelijk voor de (controle op) volledigheid van alle registraties samen?
Wie draagt deze verantwoordelijkheid? Is het de persoon die met behulp van onderzoek iets wil aantonen? Of juist zijn woordvoerder; de advocaat of de onderzoeker die het eindrapport oplevert? Of moet iedere partij alle voorgaande registraties opvragen?
Ik denk dat er geen eenduidig antwoord is. Iedere betrokkene en iedere betrokken partij draagt zijn eigen verantwoordelijkheid. Wanneer de sluitende registratie wordt opgevraagd, dient iedere partij zijn deel aan te leveren. En dan wordt gedemonstreerd dat ook op dit punt samenwerking o zo belangrijk is. Als een sluitende ketting, passen alle registraties aan elkaar.
Samen naar de waarheid!
Cynthia
