CSI heeft de bekendheid van de forensische wetenschap een flinke boost gegeven. Inmiddels is wel bekend dat de televisieseries zaken mooier voorstellen dan de werkelijkheid is.

En inmiddels zijn er ook steeds meer realityseries, die een inkijkje geven in de werkelijkheid van het onderzoek naar strafbare feiten en andere misstanden.

Bij de Politie, Doden liegen niet, Plaats delict: Sporen naar de dader en ook de programma’s van Alberto Stegeman en John van den Heuvel. De series geven een eerlijker beeld van de vragen die opkomen in ieder onderzoek, de dilemma’s en de moeilijke keuzes en tegenslagen die ook vaak in een onderzoek plaatsvinden.

We kunnen verschillende dingen leren van deze reality-series. In dit artikel 3 zaken die de reality-televisieseries ons leren over de werkelijkheid van een onderzoek.

  1. Niets is te gek.

Alles gebeurt. Soms lijkt het alsof je in een filmscript bent beland, en heb je toch te maken met de realiteit. Mensen belanden in de meest vreemde en onwaarschijnlijke situaties. Een voorval kan heel voor de hand liggend lijken, en uiteindelijk toch heel anders blijken. Een zelfmoord blijkt een ongeval of toch een opgezette moord, een zaak die ogenschijnlijk met drugs te maken heeft, blijkt heel anders in elkaar te steken.

Blijf altijd open voor andere opties. Soms lijkt een situatie overduidelijk, maar als men open blijft staan voor andere mogelijkheden, dan kan de daadwerkelijke toedracht soms verrassend zijn (maar wel de waarheid!).

  1. Burgers kunnen meer dan het lijkt.

De politie heeft een omschreven taak. In sommige situaties kán en mag de politie vanuit hun taak simpelweg niet verder onderzoek uitvoeren. Tegenwoordig zijn er voor burgers veel mogelijkheden om zelf alsnog meer informatie over de situatie te verkrijgen.

Ook al kunnen burgers geen speciale opsporingsbevoegdheden inzetten die de politie soms mag gebruiken, er kan nog wel veel onderzoek worden uitgevoerd. Afgelopen week is daar hier ook een artikel over verschenen.

  1. Vaak is meer informatie genoeg

Veel van de nabestaanden, achterblijvers en slachtoffers zijn voornamelijk op zoek naar meer informatie over wat er is gebeurt. Heel vaak gaat het niet zozeer om het aanwijzen van een dader of het straffen van deze dader(s), maar om het weten wat er nou daadwerkelijk gebeurt is. Met deze kennis kunnen benadeelden het gebeurde verwerken en verdergaan met hun leven. Voor veel mensen is dit veel belangrijker dan het vervolgen van de verantwoordelijke.

Opsporing gaat veel verder dan ‘boeven vangen’ of verantwoordelijken straffen. Natuurlijk is het belangrijk dat daders gestraft worden voor hun daden en eventuele schade vergoeden. Maar het weten wat er daadwerkelijk aan de hand is, is voor veel mensen belangrijker. En die informatie kan vaak worden verkregen, op verschillende manieren.

Samen naar de waarheid!
Cynthia