Vingerafdrukken zijn een belangrijk identificerend spoor in een opsporingsonderzoek. De identificerende waarde van vingerafdrukken is erg groot. Hiernaast worden vingerafdrukken veelvuldig achtergelaten én teruggevonden.

Maar waaruit bestaat een vingerafdruk eigenlijk?

Vingerafdrukken blijven overal achter, en blijven (mits ongestoord) ook lange tijd aanwezig. En ze zijn goed terug te vinden en zichtbaar te maken met verschillende technieken.

Dit heeft te maken met de aard van de vingerafdruk. Het materiaal waar een vingerafdruk uit bestaat heeft de eigenschap om gemakkelijk achter te blijven op verschillende ondergronden. Tegelijkertijd kan een vingerafdruk met relatief gemakkelijke middelen zichtbaar gemaakt en opgenomen te worden.

Een vingerafdruk is een weergave van het papillairlijnenpatroon op de huid van (één van) de vingers van een persoon.

Poriën

In de papillairlijnen op de vingers bevinden zich poriën. De poriën staan in verbinding met de kliertjes in de onderhuid die zweet uitscheiden. Via de poriën verdeeld zweet zich over de geultjes (papillairlijnen) op de vinger. Doordat de papillairlijnen een klein beetje zweet en vet bevatten, hebben we meer grip als we voorwerpen aanraken met onze handen. Het dunne laagje vet en zweet blijft (gedeeltelijk) achter op een voorwerp dat we aanraken met onze vingers. Vanuit de poriën wordt het afgegeven laagje weer aangevuld.

Bestanddelen van een vingerafdruk

Hierboven staat het al genoemd: een vingerafdruk bestaat onder andere uit vet en zweet.

Een vingerafdruk bestaat uit tientallen chemische verbindingen als aminozuren, vetten, zouten en vooral water. De percentages verschillen in verschillende bronnen, maar men kan stellen dat een vingerafdruk voor meer dan 95% uit water bestaat.
De overige bestanddelen van een vingerafdruk zijn aminozuren, vetten en zouten.

Het water in de vingerafdruk verdampt relatief snel. De overige bestanddelen blijven veel langer aanwezig op de ondergrond. Het materiaal waarmee we vingerafdrukken zichtbaar maken zijn vaak gericht op de hechting aan de overige materialen. De meeste vingerafdrukpoeders hechten zich bijvoorbeeld aan de vetten, terwijl veel van de chemische methoden zich richten op hechting aan de aminozuren in een vingerafdruk.

Naast het zweet en vet dat afkomstig is uit de poriën in de papillairlijnen, kan een vingerafdruk ook verontreinigingen zoals bloed of smeermiddelen bevatten. Deze verontreinigingen worden dan via de vinger overgebracht op een ondergrond.

Keuze techniek

Bij de keuze van een methode en materiaal om vingerafdrukken zichtbaar te maken en op te nemen, is het van belang om te kiezen voor de methode die het beste aansluit bij de bestanddelen van een vingerafdruk en de aard van de ondergrond waarop de afdruk is aangetroffen.

Samen naar de waarheid!
Cynthia

P.S. Hebben jouw vrienden en collega’s ook te maken met sporenmateriaal en het aantonen van bewijs? Deel dit artikel door op de tweet, like of share buttons te klikken, zodat ook de mensen in jouw netwerk kunnen profiteren van deze informatie.